یکی از شناخته‌شده‌ترین ناپایداری‌ها در شاره‌ها، ناپایداری در سطح مشترک بین دو جریان موازی افقی با سرعت‌ها و چگالی‌های مختلف است. این ناپایداری، ناپایداری کلوین-هلمهولتز نامیده شده است.

ناپایداری کلوین-هلمهولتز (پس از لرد کلوین و هرمان فون هلمهولتز) زمانی رخ می‌دهد، که چینش سرعت در یک شاره پیوسته منفرد یا اختلاف سرعت در سطح مشترک بین دو شاره وجود داشته باشد. ناپایداری‌های کلوین-هلمهولتز در جو سیارات و قمرها، مانند تشکیل ابرهای روی زمین یا لکه قرمز روی مشتری، و جو خورشید و سایر ستارگان قابل مشاهده است.